در چند سال اخیر شاهد افزایش گرایش جوانان به مصرف ماده مخدر “گل” هستیم و این در حالیست که بسیاری از معتادین به این ماده مخدر، از میزان اعتیاد آور بودن و آسیب های گل بی خبرند.
به گزارش نکته آنلاین؛ گل، ماری جوانا، علف، گراس و … مواد مخدری هستند که مصرف آنها در چند سال اخیر در کشور رو به فزونی نهاده است و یکی از دلایل آن، تبلیغات نادرست و ناآگاهی در زمینه اعتیاد آور بودن این مواد است.
در حالی که توهم زایی این مواد نسبت به شیشه و حشیش چهار تا شش برابر برآورد شده اما در تبلیغات غلط از طریق فضاهای مجازی، سایت های مختلف و گروه همسالان، این مواد را اعتیاد آور نمی دانند و همین موضوع باعث افزایش مصرف این مواد در بین جوانان و نوجوانان شده است.
از دید روان‌شناس ها نگرش افراد به مصرف یک ماده یا دارو و ادراک آن به صورت خطرناک یا بی‌خطر، روی گرایش به مصرف آن ماده یا دارو مؤثر است به این مفهوم که احتمال بیشتری وجود دارد که اگر فردی پیامدهای مصرف یک ماده را خطرناک بداند، در مقایسه با فردی که خطری برای مصرف آن ماده متصور نیست، از مصرف آن ماده خاص خودداری کند.
تجارب بسیاری نشان می‌دهد که مصرف کنندگان گل، باورهای نادرستی درباره عدم اعتیاد آوری این ماده و خطرناک نبودن آن دارند.
این باور‌ها هم به عنوان مجوزی برای ادامه مصرف در نظر گرفته می‌شود و هم به عنوان مجوزی برای شروع مصرف نقش بازی می‌کند.
گل، تأثیرات مختلفی روی مصرف کننده می‌گذارد و هم باعث آرامش و هم کاهش اضطراب می‌شود، هم او را سرخوش و شوخ طبع می‌کند و هم باعث افزایش شور جنسی‌اش می‌شود.
همه این حس‌ها، فعالیت سامانه پاداش در مغز است. به خاطر فعالیت این سامانه که همان لذت حاصل از مصرف است، فردی که علف مصرف می‌کند بعد از اتمام این اثرات خوشایند، به طور مکرر به دنبال مصرف آن می‌رود.
با توجه به پژوهش‌هایی که درباره خاصیت اعتیاد آفرینی گل انجام شده، مصرف این ماده هم اعتیاد روانی و هم اعتیاد جسمی به بار میآورد.
افراد پس از مصرف گل، در مواردی نظیر تمرکز، توجه، زمان واکنش، حافظه کوتاه مدت، هماهنگی دست و چشم، درک زمان و مسافت، تصمیم گیری و… دچار اختلال می‌شوند.
علاوه بر این مصرف گل در کوتاه مدت باعث اضطراب، بدبینی، افزایش ضربان قلب و کاهش فشارخون هم می‌شود.
همچنین پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف دود ناشی از استنشاق علف مشکلات سلامتی مختلفی نظیر سرفه و خلط سینه ایجاد می‌کند، به علاوه در گزارش بنیاد ریه بریتانیا در سال ۲۰۱۲ شواهد و مدارکی ارائه شد که نشان می‌داد، خطر ابتلا به سرطان ریه بر اثر کشیدن سیگارهای علف رایج، حدوداً ۲۰ بار بیشتر از کشیدن سیگارهای تنباکو است.
نتایج یک مطالعه دیگر در آمریکا نشان داد، استفاده درازمدت از گل سیستم غدد و تولیدمثل انسان مضر است.
مطالعه دیگری به این نتیجه رسیده که مصرف گل حین حاملگی، رشد جنین را با اختلال همراه می‌کند.
شواهد دیگری هم وجود دارند که بر اساس آنها، کودکان مادرانی که گل مصرف می‌کنند، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و با زمینه اجتماعی مشابه، به مقدار بیشتری در معرض نواقص شناختی دائم، اختلال در تمرکز، بیش فعالی و ارتباط اجتماعی مختلف هستند.
با این تفاسیر مصرف گل نه تنها اعتیاد آور است بلکه آسیب های جسمی و فیزیکی بسیاری برای مصرف کننده به بار می آورد.
آسیب دیگر مصرف گل، به تخریب روح و روان مصرف کنندگان باز می گردد.
مصرف گل باعث می شود تا فرد دچار توهم و اضطراب شده و قدرت کنترل و تصمیم گیری خود را از دست بدهد.
معمولا کسانی که به مصرف گل روی می آورند دچار اخلال شخصیت، توهم و در نهایت جنون می شوند.
با این حساب مصرف گل اعتیاد آور بوده و آسیب های جسمی و روانی فراوانی به بار می آورد و این در حالیست که مصرف کنندگان تصوری غیر از این دارند.
مصرف کنندگان بدون اطلاع از میزان اعتیاد آوری شدید و آسیب های جدی، به مصرف گل روی می آورند و این خطر جدی برای افزایش اعتیاد به ماده مخدر گل است.