زنجان- فاطمه رضایی درباره راه‌های پیشگیری از اعتیاد اظهار کرد: آگاه‌سازی خانواده‌ها در همه ابعاد آسیب‌های اجتماعی، ایجاد روابط دوستی و صمیمانه میان نوجوان و والدین، ارائه و معرفی الگوهای مناسب اجتماعی به کودکان و نوجوانان، شخصیت و مسئولیت دادن به نوجوان در محیط خانواده از جمله راه‌های پیشگیری از اعتیاد است.
وی افزود: هرچه نوجوان در محیط گرم و آغوش خانواده مراحل رشد و ورود به جامعه را طی کند، به مراتب از گزند آسیب‌های در کمین از طرف محیط بیرونی در امان خواهد بود. بنابراین دوره بحرانی نوجوانی و بلوغ به سلامت طی می‌شود و زندگی سالمی خواهد داشت.
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر در ادامه؛ رنج سنی اعتیاد در استان زنجان را بین ۲۵ تا ۶۵ سال اعلام کرد و گفت: در سال‌های اخیر رنج سنی اعتیاد پایین آمده است، به‌طوری که حتی به زیر ۱۸ سال در مصرف برخی موادها مثل گل یا همان ماری‌جوآنا رسیده است.
رضایی اظهار کرد: مغازه‌های فروش دخانیات از صنف عطاری‌ها مجوز می‌گیرند که در سال‌های اخیر اقداماتی از سوی دبیرخانه شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان زنجان برای پای کار آوردن صنف عطاری‌ها در ایجاد محدودیت برای ارائه مجوز به مغازه‌های دخانیات شده، ولی به‌دلیل برخی مسائل صنفی که باید صنف مربوطه پاسخگو باشد، اقدام جدی از سوی آنها انجام نشده است.
وی گفت: تریاک و مشتقات آن مصرف بیشتری در استان دارند، البته سایر مواد نیز مصرف می‌شوند.
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر زنجان با بیان اینکه شروع درمان و قطع مصرف مواد با مراجعه به پزشکان مراکز درمان سوءمصرف مواد مخدر ممکن می‌شود، اظهار کرد: فرد در این مرحله از اعتیاد به‌لحاظ جسمی تغییر می‌کند، نمود چهره اعتیاد را ندارد و در مراحل اولیه بیماری خود است.
رضایی با بیان اینکه بیمار دارای اعتیاد با تحت نظر پزشک قرار گرفتن و اقدامات درمانی و دارویی، روان‌شناختی و خانواده درمانی می‌تواند راه بازگشت به زندگی بدون اعتیاد را طی کند، افزود: ورود به مراکز اقامتی درمان اعتیاد در مراحل حادتر که نیاز به بستری بیمار است، اتفاق می‌افتد.
وی تاکید کرد: مراکز درمانی و پزشکان با ارائه خدمات تخصصی و برنامه‌های جامع درمانی، نقشی کلیدی در نجات افراد گرفتار در دام اعتیاد ایفا می‌کنند. با آگاه‌سازی خانواده‌ها و ایجاد محیط‌های حمایتی می‌توان از ورود جوانان به این مسیر پرخطر جلوگیری کرد.
رضایی یادآور شد: همزمان توجه به درمان‌های دارویی و روان‌شناختی برای بازگشت بیماران به زندگی سالم ضروری است. در نهایت، همکاری همه ارگان‌ها و جوامع محلی برای مقابله با اعتیاد و ایجاد زندگی بهتر برای همه افراد جامعه، الزامی است.