به گزارش روابط عمومی ستاد مبارزه با موادمخدر و به نقل از خبرگزاری شفقنا افغانستان؛ وزارت داخله طالبان دیروز با نشر اعلامیه ای، ادعا کرد که ۲۰۰ جریب زمین را که تریاک کشت شده بود در چند ولایت تخریب کرده است.
بر اساس اعلامیه این وزارت، تنها ۱۵۰ جریب مزرعه تریاک در مرکز و ولسوالی های باباجی، باغران، واشیر، کجکی و موسی قلعه ولایت هلمند، تخریب شده است.
آمارهای این وزارت همچنین نشان می دهد که کشت تریاک علاوه بر هلمند که بزرگ ترین مرکز تولید مواد مخدر افغانستان به شمار می رود، در ولایت های ارزگان، قندهار، فراه در جنوب و ولایت ننگرهار در شرق افغانستان نیز ادامه دارد.
بر اساس آمار وزارت داخله طالبان، از جمله ولایت های که در آن کشت تریاک هنوز ادامه دارد، ولایت قندهار، محل سکونت هبت الله آخندزاده رهبر و مرکز قدرت این گروه است.
این آمارها نشان می دهد که طالبان، بر خلاف شعارهای شان، از کشت و تولید مواد مخدر سنتی در افغانستان جلوگیری نکرده اند و کشت تریاک در اصلی ترین پایگاه قدرت آنان همچنان ادامه دارد.
بر اساس گزارش های سازمان ملل متحد، بخش عمده از پول حاصل از کشت، تولید و تجارت مواد مخدر در افغانستان به جیب طالبان می رفت و بخش ناچیز آن به کشاورزان تریاک می رسید.
اما گزارش های تازه نشان می دهد که طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان، رویکرد خود را نسبت به اقتصاد سیاه ناشی از مواد مخدر تغییر داده اند و اکنون تمرکز بیشتر روی تولید مواد مخدر صنعتی دارند.
دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد گفته بود که اکنون با افزایش تولید مواد مخدر صنعتی در افغانستان و قاچاق آن به کشورهای همسایه، آسیای میانه و از آنجا اوپا، این گروه در صدد کنترل دوباره بازار سیاه خرید و فروش مواد مخدر است.
بسیاری از کارشناسان به این باور هستند که آزادی بشیر نورزی که معروف به «پابلو اسکوبار افغانستان» است، نیز در راستای کنترل دوباره بازار مواد مخدر و تغییر رویکرد از مواد مخدر سنتی به مواد مخدر صنعتی بوده است.
تداوم تولید مواد مخدر سنتی و افزایش تولید مواد مخدر صنعتی در افغانستان، می تواند مبارزه با قاچاق مواد مخدر در کشورهای همسایه افغانستان و منطقه را دشوار سازد.
از سوی دیگر، قاچاقچیان مواد مخدر در تبانی با گروه های تروریستی که در افغانستانِ زیر سلطه طالبان حضور دارند، می توانند امنیت و ثبات مناطق مرزی کشورهای همسایه افغانستان را تهدید کند و با خطرات جدی مواجه سازد.
بنابراین، این احتمال نیز وجود دارد که طالبان در کنار درآمد حاصل از خرید و فروش مواد مخدر، به این مسئله به عنوان یک ابزار فشار بر کشورهای همسایه نیز نگاه کنند و هیچگاه واقعا تلاش نکنند که از کشت، تولید و قاچاق آن جلوگیری کنند.