يك روانشناس با بيان اينكه خانواده، بزرگترین پشتوانه برای رهایی فرد از اعتیاد است، گفت: اعضای خانواده نقش بسیار مهمی در جلوگیری از لغزش فرد در حين درمان دارند.
حکیمه قادری در گفت‌وگو با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: معمولاً فرد معتاد، خودش را انسان بازنده‌ای می‌داند و فکر می‌کند همه چیز را از دست داده است. اگر خانواده پشت او نباشد، فکر می‌کند، خانواده را هم از دست داده است و بیشتر منزوی می‌شود، لذا رهایی از اعتیاد برایش سخت‌تر می‌شود.
وي ادامه داد: خانواده باید این حس را در فرد بیدار کند که “ما در کنارت هستیم و کمکت مي‌كنيم، تو ما را از دست نداده‌ای”، این احساس می‌تواند بزرگترین پشتوانه برای ترک اعتیاد فرد معتاد محسوب شود.
اين روانشناس با توجه به نقش مهم خانواده در روند ترک اعتیاد فرد گفت: اعضای خانواده نقش بسیار مهمی در جلوگیری از لغزش فرد در حین درمان دارند. جلوگیری از لغزش نياز به ايجاد انگیزه از سوي اعضای خانواده در فرد دارد، وقتی همه افراد خانواده در راهکارهای جلوگیری از لغزش شرکت کنند، همکاری و ارتباط میان آنها با فرد معتاد زياد مي‌شود و او ديگر به سمت اعتياد نمي‌رود.
قادري تصريح كرد: اعضای خانواده باید بدانند که برای همکاری با فرد معتاد چه کارهایی باید انجام دهند و چگونه در انجام فرایند بهبودي فرد، فعال باشند. اعتیاد بیماری است که تمام اعضای خانواده را درگیر می‌کند و به همین دلیل برای بهبود و ترک آن، همکاری تمامی اعضای خانواده نياز است.
وی ادامه داد: یکی از نقش‌هایی که خانواده می‌تواند در روند بهبود فرد معتاد داشته باشد، آن است که وی را سرزنش نکنند؛ زیرا معمولاً خانواده‌های این افراد، آنان را مسبب تمام گرفتاری‌های به وجود آمده برای خانواده می‌دانند و با سرزنش‌های زیاد، باعث سرخوردگی فرد می‌شوند بنابراين یکی از علت‌هایی که فرد ممکن است مراحل درمان را نیمه کاره رها کند همین عامل می‌باشد.
اين روانشناس با بيان اينكه مشکلاتی که هر خانواده با فرد معتاد دارد، متفاوت است، گفت: با توجه به آن مشکل، خانواده‌ها باید راهکارهای متفاوتی را نسبت به فرد معتاد داشته باشند. حال ممکن است فرد معتاد داخل خانواده و یا خارج از خانواده باشد. خانواده‌ها باید به این نکته توجه کنند که به هیچ عنوان نباید اعتیاد فرد را نادیده بگیرند و پنهان کنند. خانواده نباید فکر کند که اگر اعتیاد را به روی فرد نياورند و راجع به آن صحبت نکنند، می‌توانند به او کمک کنند، در حالی که این کار کاملاً اشتباه است. آنها باید در غالب استانداردهایی که یک روانشناس می‌تواند به آنها ارائه کند، به فرد معتاد بگويند كه “ما می‌دانیم تو مبتلا به اعتیاد هستی و حتماً برای رهایی از این بیماری کمکت خواهیم کرد”.
قادري اظهار داشت: باید به این نکته توجه کرد که در درمان این بیماران، همان بار اولی که فرد به کمپ‌های ترک اعتیاد مراجعه كرد یا با روانپزشک و روانشناس در ارتباط شد، موضوع حل و تمام شده است، این تفکر اشتباه است؛ زیرا با این پدیده روبه رو هستیم که این افراد، مجدد به سراغ مواد بازمی‌گردند، لذا آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها نقش مهمی در روند بهبودی فرد دارد.
وي در انتها بیان داشت: خانواده باید بداند که برای کمک به معتاد حتماً باید با روانشناس و مراکز درمانی مناسب در تعامل باشد؛ زیرا آنان به خانواده‌ها هم مشاوره می‌دهند و این توان را در آنها ایجاد مي‌کنند که ممکن است به دفعات با لغزش فرد رو به رو مي‌شوند و هر بار بايد بدانند كه دلیل این اتفاق چه بوده است تا بتوانند با راهکار مناسب، فرد را مدیریت و برای بازگشتش به زندگی عادی کمک کنند.
منبع: روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۷٫۰۹٫۰۳