رييس سازمان سلامت روان ايران گفت: اولين تاثيرات مخرب اعتياد به هر نوع ماده مخدر و روان‌گردان مستقيماً بر سلامت روان، مغز و توانايي فكر و ذهن فرد است و در حوزه روان‌درماني بيشترين مراجعات مربوط به حوزه ترك اعتياد مي‌باشد.
احمد اخوان عطار در گفت‌وگو با روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ اعتياد به مواد مخدر را وابستگي رفتاري خواند و گفت: وابستگي، ريشه هر نوع اعتياد محسوب مي‌شود و به عقيده من اعتياد بيماري نيست.
وي تصریح کرد: به فردي بيمار مي‌گوييم كه از نظر روانشناختي با كار درماني، بازي درماني و درمان‌هاي غيردارويي شرايط بهبود نداشته باشد و نيازمند دارو درماني باشد، در اين صورت او را بيمار خطاب مي‌كنيم.
اين متخصص و روانشناس کودک و نوجوان ادامه داد: در حوزه اعتياد به مواد مخدر به دارو درماني نياز نداريم؛ چرا كه كمترين پاسخ در ترك مواد مخدر، دارو است و بيشترين پاسخ نيز با روش‌هاي توانايي ذهن و تقويت آن است كه از طريق كاردرماني و بازي‌درماني صورت مي‌گيرد.
اخوان بيان داشت: برخي در مورد “بازي درماني” مي‌گويند مگر براي كودك يا نوجوان نيست؟ در پاسخ بايد بگوييم نه. يكي از بيشترين كاربردهاي بازي درماني در حوزه بزرگسال، رفع وابستگي اعتياد است.
وي با بيان اينكه درمان‌هاي دارويي براي ترك اعتياد هميشه با بازگشت همراه بوده است، گفت: زماني عملكرد يك روانشناس در حوزه ترك اعتياد خوب است كه از طريق “رفتار درماني و تقويت نقاط مختلف ذهن” در شاخه وابستگي خوب عمل كند و مددجو نيز در همه تمرينات همراهي كرده باشد.
رييس سازمان سلامت روان ايران افزود: اولين تاثيرات مخرب اعتياد به هر نوع ماده مخدر و روان‌گردان مستقيماً بر سلامت روان، مغز و توانايي فكر و ذهن فرد است. به همين دليل در حوزه روان‌درماني بيشترين مراجعات چه در كشورهاي دنيا و چه حتي ايران كه متاسفانه ضعف در فرهنگ پذيرش روانشناسي دارد، مربوط به حوزه ترك اعتياد است.
اخوان اظهار داشت: اگر در سال‌هاي نوجواني كه پذيرش وابستگي عاطفي فرد بسيار زياد است و مي‌خواهد مستقل باشد و در عين حال در دوستيابي دچار مشكل است، خانواده، دولت، مردم و سازمان‌هاي ذي‌ربط به تربيت صحيح اين قشر اهميت بدهند و ريشه‌هاي وابستگي و دوستيابي آنان را تقويت كنند، در حوزه پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي موفق عمل كرده‌ايم.
وي تصريح كرد: مهمترين عامل وابستگي، نيازهاي عاطفي است كه در ابتداي دوره نوجواني و سن بلوغ شكل مي‌گيرد. اگر در آن سن دوستيابي به فرد آموزش مناسب داده شود و موازي آن ضعف‌هاي دوستيابي او برطرف شود، قطعا مهمترين قدم را در پيشگيري از اعتياد برداشته‌ايم.
اين متخصص و روانشناس کودک و نوجوان گفت: نبود بازي‌هاي خانوادگي، جمعي و گروهي در زندگي امروزي از ضعف‌هاي جامعه است، روي آوردن افراد به موبايل، بازي‌هاي ديجيتال و شبكه‌هاي اجتماعي باعث ايجاد انزوا شده است و اين انزوا علت مهمي براي وابسته شدن است.
اخوان بر بسترسازي براي شكل گرفتن بازي‌هاي گروهي در بين خانواده‌ها از سوي دستگاه‌هاي فرهنگي و پيشگيري تاكيد كرد و گفت: من به عنوان درمانگر حوزه كودكان و نوجوانان احساس مي‌كنم بايد زمينه ورود بازي‌هاي خانوادگي، مسابقات، انگيزش و جذابيت در بين اعضاي خانواده فراهم شود. مسابقات تاثير مستقيم روي مغز دارند و ما به اصطلاح به آنها “بازي‌هاي كاربردي” مي‌گوييم. اين بازي‌ها براي همه گروه‌هاي سني جذاب هستند و از ۷ تا ۹۷ سال را پوشش مي‌دهند.
وي در پايان بيان داشت: اگر اين بستر از سوي سازمان‌هاي موازي و غير متولي فراهم شود كه با كمك سازمان‌هاي متولي اينگونه بازي‌ها توليد و به خانواده‌ها هديه دهند و سپس مسابقاتي پيرو آن برگزار شود، خانواده‌ها براي انجام مسابقه ترغيب مي‌شوند. در اين صورت است به هدف خود در حوزه پيشگيري از آسيب‌ها و تاثيرگذاري بر افراد جامعه رسيده‌ايم.
منبع: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۷٫۰۷٫۲۹