عضو هيئت مديره انجمن روانشناسی ايران بر نقش مهم مددكار اجتماعي در بهبود و بازتواني معتادان تاكيد كرد و گفت: مددكار با رفتار هوشمندانه، مي‌تواند خصايص مثبت فرد معتاد را تقويت نماید تا حس امید و اعتماد به نفس در او به وجود آمده و روند درماني خود را سريع‌تر طي كند.
دکتر محمدکاظم عاطف وحید در گفت‌وگو با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر بر نقش مهم مددکاران در یاری‌رساندن به افراد معتاد تاكيد كرد و گفت: مددكاري فردي يكي از روش‌هاي مددكاري اجتماعي است كه اساساً از طريق رابطه همه جانبه فرد با فرد مي‌كوشد تا ظرفيت استعداد و قابليت مددجو را كشف و براي وي آشكار سازد.
وي افزود: برای اینکه بتوانیم برنامه درماني مناسب درمانی را ارائه كنيم باید اول علت گرایش فرد به اعتیاد و عواملی را که در بروز آن نقش دارند، بررسی کنیم. به عنوان مثال در حوزه اعتیاد، براي كودكاني كه در خانواده‌های آشفته و بهم‌ریخته زندگی می‌کنند، اميد به آینده ندارند و داراي مشکلات خانوادگی و تحصیلی هستند، زمينه بروز اعتياد فراهم است، در اينجا مددکار با توجه به تخصصي كه دارد می‌تواند موضوع را بررسي و به كودكان كمك كند تا آنان به سمت بزهكاري و آسيب اعتياد نروند.
عضو هيآت علمي مركز ملي مطالعات اعتياد ادامه داد: بسياري از كودكان و نوجواناني که درگیر اعتیاد می‌شوند، روابط اجتماعی خوبی ندارند و یا با همسالاني در ارتباط هستند که عموما آنها هم مشکل اجتماعي دارند، در اين موارد مددکار مي‌تواند به آنها کمک کند تا در تصمیم‌گیری‌ها بهتر عمل کنند و در انتخاب دوست نيز دقت بيشتري داشته باشند.
عاطف ادامه داد: مددکار همچنين مي‌تواند با توجه به تجربیاتش و نيز با همكاري آموزش و پرورش و بهزیستی برنامه‌های آموزشي پیشگیرانه‌اي را در سطح مدارس ارائه دهد تا از بروز آسيب بيشتر به كودكان و نوجوانان جلوگيري شود.
وي در ادامه مشکلات اقتصادی و خانوادگی را از عوامل مهم گرایش به اعتیاد در بزرگسالان ناميد و گفت: در اين موارد مددکار مي‌تواند به فرد آسيب‌ديده از اعتياد، مهارت شغلي را آموزش دهد تا وي مستقل شده و سپس به آغوش خانواده و جامعه برگردد، همچنين مددكار تلاش مي‌كند تا اين فرد از سوي خانواده و جامعه طرد نشود و در عين حال پذيراي وي باشند.
عضو شوراي تحصيلات تكميلي انستيتو روانپزشكي تهران افزود: متاسفانه در بسياري از مواقع، جامعه افراد بهبوديافته را به دليل گذشته‌شان، طرد می‌کند و به آنها اعتماد ندارد كه بتواند شغلی را در اختیارشان قرار دهد، در اینجا مددکار به افراد جامعه آموزش مي‌دهد كه با افزايش اعتماد و شكيبايي، به فرد بهبودیافته اعتماد و فرصت شغلي را برايش فراهم كنند.
عاطف بيان داشت: مددكار باید قبل از شروع بازتواني معتاد در مراكز بازپروری، مرحله دیگري را در كار خود قرار دهد و آن اینكه با رفتاري هوشمندانه، خصايص مثبتی را كه در فرد معتاد وجود دارد تقويت تا حس امید و اعتماد به نفس در او به وجود آيد و او روند درماني خود را سريع‌تر طي كند.
وي در ادامه؛ اعتیاد را بیماری پیش‌رونده خواند و افزود: اگر مداخلات جامع در حمايت از افراد بهبوديافته انجام نشود، افرادی که به کمپ‌ها مي‌آيند ممکن است بعد از بهبودي دوباره به سمت اعتیاد بازگردند، در اينصورت مددکار مي‌تواند به فرد كمك كند تا رهايي از اعتياد به نياز دروني در وي تبديل شود، البته این امر مستلزم همراهي روانشناس بالینی و روانپزشک به مددکار است تا با يك تيم حساب شده، كار قوي انجام شود.
عاطف در انتها بیان داشت: به ياد داشته باشيم كه در درمان اعتیاد، نمي‌توان یک نسخه جامع و کامل را برای همه معتادان نوشت؛ زیرا دلایل گرایش و تداوم مصرف در افراد معتاد با يكديگر فرق می‌کند، ارزیابی‌ها نشان مي‌دهد که مداخله در هر فردي از کجا شروع شود تا درمان موفقیت‌آمیز باشد. لذا علت اینکه برخی مراکز درمان اعتیاد در درمان موفق نبوده‌اند این است که برای درمان همه افراد، یک نسخه واحد دارند.
منبع: روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۷٫۰۷٫۱۶