اعتياد و فحشا؛ عاقبت فرار دختران از خانه

رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران گفت: دخترانی که از خانه فرار مي‌كنند در ‌‌نهایت به اعتياد، توزیع مواد مخدر، دزدی، فساد و فحشا روی می‌آورند.

دکتر مصطفی اقلیما در مصاحبه با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: گرايش به اعتیاد به عوامل مختلفی بستگي دارد و هیچکس از بدو تولد، معتاد، روانی، دزد یا روسپی نبوده است بلكه شرایط خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فرد را به سمت استفاده از مواد مخدر سوق مي دهد.

وي با بيان اينكه بیشتر دختراني که از خانه فرار می‌کنند به سوی اعتیاد کشیده می‌شوند، افزود: در چرايي اين موضوع باید بررسی کنیم که آن دختر در چه شرایطی قرار گرفته داشته كه مجبور به فرار از خانه شده است، آيا با خانواده به خصوص پدر و مادرش مشکل دارد؟؟ یا ناپدری و نامادري دارد كه مجبور به ترك خانه شده است؟؟ و یا یکی از اعضای خانواده باعث اذیت و آزارش شده است؟؟ چرا كه رفتارهای نادرستی که برخی خانواده‌ها با دختران خود دارند، مهمترین علت فرار دختران از خانه است.

رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران ادامه داد: گاهی ممکن است دختری مرتكب اشتباهي شده و با پسری دوست شده باشد كه در اين صورت خانواده، رفتار درستی با او انجام نمی‌دهد و آبرویش را جلوی همه می برند و با سرزنش‌هاي گاه و بيگاه شرایط زندگی را برای دختر سخت می‌کنند. وقتي هم كه موارد اعتماد از وي سلب می‌شود به فکر رها شدن و دوري از خانواده خود می‌افتد.

اقليما بیان داشت: معمولا دختران در ابتدای فرار به سمت کسی که باعث اصلی این اتفاق برایش شده‌اند، می‌روند و به پسری که با او طرح دوستی ریخته بود پناه می‌برند اما در اکثر موارد از طرف آن فرد  هم طرد می‌شوند و ديگر جایی برای زندگی ندارند لذا ناچار برای گذران زندگی با پسران یا دختران دیگر دوست می‌شوند تا بتوانند جایی را برای گذراندن شب داشته باشند.

وي ادامه داد: دخترانی که از خانه فرار می‌کنند چون هیچ پشتوانه‌ای ندارند به راحتی نمی‌توانند کار پیدا کنند مگر در موارد خاص که در این موارد، متاسفانه  توسط کارفرمایان مورد سواستفاده و آزارهای مختلف قرار می‌گیرند و يا در گروه‌های دوستی به وی پیشنهاد فروش مواد مخدر می‌دهند تا در ازای فروش، به او جای خواب و مخدر بدهند.

رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران اظهار داشت: متاسفانه در فرهنگ و جامعه ما، سوء سابقه فردي كه مرتكب جرم شده است همیشه همراه وی خواهد بود و اگر بخواهد جایی استخدام شود نمي‌شود و يا اگر بخواهد مغازه‌ای داير كند نمی‌تواند.
اقليما بيان داشت: دختری که از خانه فرار مي‌كند راه برگشتی به خانه ندارد و در خیلی از موارد شاهد آن هستیم که مادر و پدر اصلا دلشان نمی‌خواهد بدانند فرزندشان کجاست، یا اگر هم عده‌اي از دختران به خانه برمی‌گردند آنقدر تحت فشار خانواده و اطرافیان قرار می‌گیرند که باز هم از خانه فرار می‌کنند و مجبور می‌شوند هر شب جایی برای خواب پیدا کنند و در خیلی مواقع به روسپیگری روی می‌آورند تا گذران زندگی کنند.

وي درباره انتقال بیماری‌ها در بین دختران فراری گفت: معمولا وقتی دختران وارد خیابان می‌شوند با پسران دیگر ارتباط می‌گیرند و خیلی سریع بیماری‌هايشان مثل ایدز، عفونت‌های قارچی و انواع هپاتیت‌ها را از به يكديگر منتقل مي‌كنند.

اقليما گفت: وزارت بهداشت اخیرا اعلام کرده كه ۶۰ هزار نفر مبتلا به ایدز در كشور هستند که ۱۰ هزار نفر آنها جان خود را از دست داده‌اند. با این وجود می‌دانیم که هر دختری که مبتلا به ایدز باشد و با پسران متعددی رابطه جنسی داشته باشد ناقل بیماری به افراد مختلف می‌باشد و این بیماری به صورت اپیدمی زیاد خواهد شد .

رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران ادامه داد: به نظر من از علل مهم به وجود آمدن این بیماری‌ها این است که به جوانان توجه نكرده‌ و به فکر رفع علت‌های شرایط ناراحت‌كننده آنان نبوده‌ایم، وقتی کار از کار گذشت و دختری از خانه فرار کرد تازه به فکر نصیحت کردن می‌افتیم، وقتي دختر يا پسري از خانه بیرون می‌زند کسی درباره رفتار و منش خانواده و وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خانواده حرفی نمی‌زند یکباره همه تقصیرها به گردن دختر يا پسر فراری می‌افتد و هیچکس نمی‌گوید این فرزند تا الان چگونه زندگي مي‌كرد؟

اقلیما بیان داشت: به طور کلی ما نمی‌توانیم در آسیب‌های اجتماعی یک شخص خاص را محکوم کنیم مثلا بگوییم خانواده محکوم است یا حتی معلم محکوم است چون این موارد معلولی از علت‌ها است وقتی پدری مجبور می‌شود دو شیفت کار کند مادری مجبور می‌شود تمام وقت کار کند يعني سرپرست خانوار بیشتر وقت خود را درگیر مسائل اقتصادی كرده و در خانه نیست و زماني برای رسیدگی به امور فرزند ندارد پس چگونه فرزندش مي‌خواهد آینده ساز جامعه باشد؟؟ باید کسی باشد که به این دختر يا پسر رسيدگي و توجه كند اما شرایط به گونه‌ای شده که خانواده عملا وقتی برای بودن با فرزند خود وقت ندارد بنابراین ابتدا باید علت‌های آسیب‌های اجتماعی را بیابم تا بتوانیم برایش راهکار بيانديشيم.

منبع: روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر ۹۶٫۱۲٫۲۱