معاون كاهش تقاضا و توسعه مشاركتهاي مردمي ستاد مبارزه با مواد مخدر، مواد مخدر را مشكل جهاني خواند و گفت: تجهيزات مبارزه با مواد مخدر نبايد جزو تحريم ها باشد چرا كه اين موضوع براي مصون سازي جامعه بشري است.
به گزارش روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر، دكتر پرويز افشار در نشست مشترك با مديران ارشد برنامه منطقهاي افغانستان و كشورهاي همجوار و دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) كه با هدف ارائه گزارش دفتر UNODC از دستاوردهاي اصلي برنامه منطقهاي در طول فاز اول آن (۲۰۱۵-۲۰۱۱) و استماع نظرات براي تمديد برنامه منطقهاي در فاز دوم آن (۲۰۱۹-۲۰۱۶) برگزار شد، گفت: مواد مخدر مشكل منطقه نيست بلكه جهاني است، بايد در برنامهاي كه از سالهاي ۲۰۱۶ الي ۲۰۱۹ در افغانستان اجرايي ميشود، به دنبال حداكثر اثربخشي برنامه در آن كشور باشيم.
وي افزود: كمكهاي فني، تجهيزاتي و مالي به ايران به عنوان كشوري كه بيشترين حجم ترانزيت مواد مخدر و همچنين مبارزه از طريق آن انجام ميشود، بسيار ناچيز است كه دليل عمده آن به خاطر تحريمها است، بارها هم در حضور مقامات UN و مجامع بينالمللي مطرح كرديم كه تجهيزات مرتبط با مبارزه با مواد مخدر نبايد جزو تحريم ها باشد چرا كه اين مبارزه براي مصون سازي جامعه بشري است.
اين مقام مسئول در ستاد بيان كرد: اقدامات كاهش تقاضاي اين برنامه اگر مبتني بر پيشگيري، توانمندسازي و ايجاد شغل باشد، ميتواند الگوي موفقي در منطقه باشد.
افشار با بيان اينكه تعدادي از افغانيها در مراكز درماني اعتياد دوران بهبودي خود را سپري ميكنند، گفت: تاكنون از سازمان ملل براي كمك به سوءمصرفكنندگان افغاني و آوارگان كمك ديگري دريافت نكرديم و اين امر هزينههاي سنگيني را به ايران وارد كرده است.
وي افزود: افغانستان علاوه بر توليد مواد مخدر، به سمت توليد شيشه و مواد روانگردان نيز رفته كه اين تهديدي جدي براي كل كشورها است و براي آن در برنامه سه سال آتي ميبايست چارهاي انديشيد.
معاون كاهش تقاضا و توسعه مشاركتهاي مردمي ستاد در ادامه بر افزايش همكاريها، انتقال دانش و تجارب ميان كشورهاي منطقه در اين امر، تربيت كارشناسان به منظور ايجاد مراكز درماني و پيشگيري در افغانستان تاكيد كرد.
همچنين اسداله هادينژاد، معاون مقابله با عرضه ستاد در اين نشست عنوان داشت: طبق ميثاق پاريس كه در سال ۲۰۰۳ تشكيل شد، مقرر شد ۵۳ كشور در امر مبارزه با مواد مخدر با يكديگر همكاري كنند كه منجر به مقابله جدي با مواد مخدر شود ليكن همكاريها چندان صورت نگرفت. ضمن اينكه از سال ۲۰۰۱ كه غربيها وارد افغانستان شدند توليد مواد مخدر افزايش چشمگيري يافته است.
وي از آمادگي پليس ايران براي همكاري با كشورهاي منطقه خبر داد و افزود: در محدوده جغرافيايي ايران اقدامات خوبي انجام شده است، مرزهاي شرقي با افغانستان تقويت شده، ۲۳۰ مرز مشترك با پاكستان مانده كه انسداد آن در حال تكميل است. با بسته شدن اين مرز، مسير قاچاق به سمت درياي عمان، اقيانوس هند و آفريقا تغيير پيدا ميكند. و قاچاقچيان نيز در دريا و جنوب خليج فارس با مشكل ترانزيت مواجه خواهند شد.
همچنين ليك بنوات نماينده دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) در تهران، اجراي اين برنامه را فرصتي ارزشمند در جهت كمك به همكاريهاي منطقهاي خواند و گفت: تلاش داريم از شيوع مواد مخدر در منطقه جلوگيري كنيم.
وي افزود: همكاريهاي فداكارانه ايران در مبارزه با مواد مخدر مهم است و ما در كليه مجامع بينالمللي ايران را پيشتاز در امر مبارزه عنوان كردهايم.
گفتني است نماينده دفتر روابط بين الملل ستاد با اشاره به اينكه موضوع مواد مخدر يك مساله جهاني است و جامعه جهاني بايد بر اساس اصل مسئوليت مشترك براي مهار مساله اقدام مشترك نمايند، افزود ايران در راستاي تعهدات بين المللي خود و در چارچوب منافع كشور از هرگونه ابتكار براي مهار مساله از جمله از برنامه منطقه اي افغانستان و كشورهاي همجوار حمايت مي كند.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۴٫۰۵٫۱۲