بازيگر سينما، تاتر و تلويزيون گفت: براي ارائه آموزش هاي پيشگيرانه و اجراي اقدامات مفيد در حوزه مبارزه با مواد مخدر نياز به برنامه‌ريزي بلند مدت در اينباره در حوزه فرهنگي داريم زيرا برنامه‌سازي هدفمند و منطبق با برنامه‌اي ۵ تا ۱۰ ساله در حوزه فرهنگ و هنر، لازمه اثرگذاري كار در حوزه اجتماعي است؛ هرچند بسترسازي كافي و حرفه‌اي در اين زمينه صورت نمي‌گيرد. با وجود اينكه هم ستاد مبارزه با مواد مخدر و هم نيروي انتظامي در اين زمينه سرمايه گذاري مي كنند؛ ولي باز هم شاهد ارائه آثار تاثيرگذار و ماندگار نيستيم.
مجيد ياسر در گفت‌وگو با روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر با بيان اين مطلب گفت: آنچه من به ياد دارم در گذشته با وجود اينكه امكانات و شرايط اقتصادي اصلا قابل مقايسه با امروز نبود ولي ترس خانواده‌ها از اينكه مبادا فرزندانشان به دام كارهاي خلاف بيفتد بيشتر بود. انگار افزايش امكانات بيشتر دست مردم را براي لغزش باز كرده است. البته اين موضوع يك امر عادي است كه بشر با افزايش امكانات؛ خود، راه را براي ايجاد آسيب باز مي‌كند ولي بايد خانواهها نيز در ارائه خدمات نوين به فرزندانشان برنامه داشته باشند تا در اختيار گذاشتن برخي امكانات كه بايد راه را براي پيشرفت فرزندانشان باز كند برعكس عمل نكند و مطابق با سن، آموخته ها و فرهنگ استفاده بهينه از آن ابزار باشد.
وي در ادامه افزود: هرچند در گذشته بودجه صدا و سيما و رسانه‌هاي ديگر براي ساخت برنامه‌ها بسيار محدود‌تر از امروز بود اما برنامه‌سازي به ويژه در حوزه‌هاي اجتماعي با دقت و تامل بيشتري انجام مي‌گرفت. يك سريال آيينه عبرت بود و مردمي كه براي ديدنش لحظه‌شماري مي‌كردند؛ چون داستان سريال منطبق و نزديك به واقعيت جامعه آن روز بود و مردم باورپذيري زيادي از اين سريال و جرياناتي كه در طي داستان اتفاق مي‌افتاد داشتند و صد البته كه تاثير بيشتري نيز داشت. اما امروز بيش از آنكه به داستان و ايجاد راه‌هاي باورپذيري بيشتر و اثر بخشي سريال باشيم به فكر برگزيدن لوكيشن‌هاي زيبا و يا بازيگران و عواملي هستيم كه به لحاظ بصري براي مخاطب جاذبه آفريني كنند تا اينكه به دنبال نوشتن يك سناريوي سازگار با شرايط فعلي جامعه باشيم.
وي خاطر نشان كرد: من خودم تا به حال لب به سيگار هم نزده‌ام زيرا از يك سو در خانواده‌اي پرورش يافتم كه بسيار معتقد و مقيد به اصول اخلاقي و شرعي بوده‌اند و از سوي ديگر براي خود زمينه هاي ديگري براي وقت گذراني و يا حتي فكر كردن به دغدغه هاي روزمره ي خود ايجاد كردم؛ چون امكانش را داشتم. آيا تمام جوانان و نوجوانان ما در شرايط فعلي هم از امكانات مشابه من و سايرين برخوردارند؟
مجيد ياسر با اشاره به اينكه موضوعات جاري ميان جوانان را از نزديك دنبال مي كند، گفت: ورزش مي‌كنم و در ورزشگاه ويا در ميان مردم كه بسيار هم به من لطف دارند، با صميميت با هوادارانم ارتباط برقرار مي‌كنم و با مسائلي كه به ويژه جوانان با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند آشنايي زياد و نزديكي دارم. بايد بگويم كه متاسفانه سوء مصرف مواد مخدر كه ما از آن به عنوان اعتياد و يك پديده مخرب و خانمان برانداز ياد مي كنيم در ميان نسل امروز جامعه رنگ تجمل به خود گرفته و استفاده از مواد مخدر آن هم از نوع صنعتي‌اش، رفته رفته دارد به يك ارزش تبديل مي‌شود تا يك ناهنجاري اجتماعي.
اين بازيگر سينما، تاتر و تلويزيون خاطر نشان كرد: بسياري از نوجوانان ما براي خالي كردن هيجانات دروني خود كه البته به اقتضاي سنشان هم هست، روي به سمت استفاده از سيگارو يا مواد مخدر مي برند و اين كار برايشان تبديل به يك ارزش گذاري ذهني غلط مي شود كه نشاندهنده مثلا جرات آنهاست. در صورتي كه اگر شرايط براي ابراز وجود جوانان در اماكن عمومي تر و امن تر ايجاد شود شايد اين تخليه هيجانات جواني در مسير سالم تري قرار گيرد.
ياسر با بيان اين مطلب كه همه افراد جامعه از يك سطح امكانات مشابه برخوردار نيستند و رفاه بيش از حد در ميان برخي جوانان از اقشار پردرآمد جامعه در اغلب مواقع براي هم سالانشان در اقشار متوسط و ضعيف نوعي سرخوردگي ايجاد مي‌كند افزود: اگر بخواهيم اين فاصله طبقاتي را هم در نظر نگيريم و جامعه هدفمان را از ميان قشر متوسط و ضعيف انتخاب كنيم مي‌بينيم كه در كل تفريحات جوانان ما به چند دسته محدود شده است. سينما و پارك رفتن، خريد كردن و ورزش كردن كه البته همگي آنها نيز هزينه بر بوده و در شرايط اقتصادي فعلي از جواني كه بيكار است و براي پول توجيبي اش به دست والدين خود نگاه مي كند و در بهترين شرايط مشغول به تحصيل است و براي آن هم اكثرا تحت حمايت مالي خانواده هاشان هستند؛ نميتوان انتظار معجزه داشت.
وي تصريح كرد: به هرحال اين يك نظريه اثبات شده است كه وقتي موجود زنده را از چيزي بي سبب بترساني يا بدون ارائه دليل او را از انجام كاري باز بداري و يا در كنار اموري كه از انجام آن نهي مي‌شود، برايش مشغله ديگري مهيا نكني؛ اتفاقي نمي‌افتد جز ايجاد انگيزه و كنجكاوي درباره همان امر نهي شده؛ چه رسد به انسان، آن هم انساني كه در سن رشد قرار دارد و به خودي خود به دنبال كشف عوالم ناشناخته است و براي دست يافتن به پاسخ سوالات خود حتي حاضر است دست به كاري بزند تا برايش تجربه شود حال آنكه بسياري از اين تجربيات راه بازگشتي ندارند. در تمام جوامع بشري اين امر مورد توجه قرار دارد. بايد با توجه به امكانات موجود به بازبيني روش برخوردمان با جوانان بپردازيم.
وي گفت: پرداختن به اموري اين چنيني كه نوعي “امر به معروف و نهي از منكر” است را بايد با ظرافت، رويي خوش و رفتاري سنجيده به اجرا درآوريم تا باعث كاهش فاصله ميان نسل جوان و مسوولان اجرايي و به ويژه انتظامي كشور شود. چه بسا اگر نحوه ارائه پيام هاي پيشگيرانه مان را بيشتر با سليقه و طبع جوانانمان منطبق كنيم،اثرگذاري آن را تا چندين برابر افزايش خواهيم داد؛ حال آنكه متاسفانه نيروي انتظامي در برخورد با جوانان در مسائل گوناگون راه ديگري جز جلب و بازداشت و اقدامات قهري در پيش نگرفته است و اين خود به ايجاد حس ناامني و بي اعتمادي ميان جوان و پليس مي شود. لباس پليس در تمام دنيا يكي از نشانه‌هاي آرامش و امنيت است. در اينجا هم بايد نحوه عمل نيروي انتظامي در برخورد با جوانان و رفتارهاي آنها به گونه اي باشد كه جوانان ما براي ارتباطات اجتماعي شان؛ البته منطبق با قانون و فرهنگ كشور، اماكن عمومي را امن تر از اماكن خصوصي تر و گاه مخاطره آميز بيابند و از حضور در اين اماكن عمومي نترسند.
اين بازيگر سينما، تاتر و تلويزيون در ادامه بر نحوه تذكر دادن به جوانان تاكيد كرد و گفت: در بحث تذكر، در تمام موارد، حال درباره ظاهر و پوشش فرد باشد و يا درباره اقداماتش كه ممكن است او را به ارتكاب بزه بكشاند، بايد ابتدا اداب رفاقت و همدلي را باب كنيم . آن وقت است كه شاهد كاهش آسيب در جامعه و چه بسا مشاركت همان طيف و قشري كه بيش از همه نگران به خطر افتادن آنها هستيم، در ارائه اقدامات پيشگيرانه خواهيم بود. اگر كاري كنيم كه پيام‌ها و مهارت‌هايي كه مي‌خواهيم به جوانان ارائه دهيم تا آنها را از افتادن به دام مواد مخدر يا هر آسيب اجتماعي ديگري مصون بداريم، در ميان خود آنها رد و بدل شود و تذكر قهري و انتظامي ما به يك تبادل انديشه ميان گروه هم سالان تبديل شود، تاثير گذاري آنها را صد چندان خواهيم كرد.
وي درباره مشاركت هنرمندان و ورزشكاران در برنامه هايي براي جوانان كه با هدف اطلاع رساني و آگاهسازي جوانان از مخاطرات اجتماعي پيش رويشان، به شرط پرداخت هديه و وجوهي بابت حضورشان گفت: من معتقدم كه هنرمندان، ورزشكاران و به كل نخبگان جامعه بايد با روي باز از اين مسئله استقبال كنند و از شهرت و تاثيرگذاري خود بر هوادارانشان براي ارائه اين آموزش هاي پيشگيرانه حداكثر استفاده را كنند . به طور كلي ، بهره گيري ازاين افراد و اقشاري كه در ميان مردم از شهرت برخورد دارند و مي توان به نوعي آن ها را الگوي هوادارانشان محسوب كرد در اجراي برنامه هاي عمومي براي جلب مخاطب بسيار خوب است؛ اما نبايد از اين امر هم غافل باشيم كه فقط در هنگام اجراي اين برنامه ها به سراغ اين افراد برويم. در اين زمان است كه آنها نيز فكر مي كنند كه اجراكنندگان اين برنامه ها درصدد استفاده ازشهرت آنها در جهت ايجاد مقبوليت بيشتر براي عملكرد خودشان هستند؛ در نتيجه براي خود اين حق را قائل مي شوند كه در ازاي اين حضورشان مطالباتي نيز داشته باشند. حال آنكه اگر ارتباط ميان اين قشر از جامعه با مسوولان، هميشگي و پررنگ باشد، آنها نيز براي حضور در صحنه هايي كه به نفع مردم و هوادارانشان باشد دريغ نخواهند كرد. بايد فاصله ميان مسوولان و نخبگان جامعه كاسته شود تا استفاده از آنها در قالب برنامه هاي اجتماعي، با صميميت بيش تري صورت پذيرد. در اين صورت هم آن هنرمند يا ورزشكار با اشتياق بيشتري در اين برنامه شركت مي كند و هم آن مسوول به هدف خود كه همان تاثيرگذاري بيشتر بر مخاطب است، دست مي يابد.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۴٫۰۴٫۰۴