يك كارشناس ارشد روانشناسي باليني با بيان اينكه الگوهاي نامناسب رفتاري اطرافيان منجر به تقليد کورکورانه نوجوانان از آنان مي‌شود، گفت: سيگار کشيدن، نوشيدن الکل، اعتياد به مواد مخدر و ساير کجروي‌هاي اخلاقي در خانه زمينه‌ساز شروع انحرافات و آسيب‌هاي اجتماعي در كودكان و نوجوانان است.
سوسن نادعلي در گفت‌وگو با خبرنگار روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر، خانواده را مهمترين محور و ركن اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر دانست و افزود: در خانواده‌هايي كه كودكان و نوجوانان به جاي اينکه به فکر انجام فعاليت‌هاي مثبت و سازنده باشند، مدام درصدد يافتن راه‌هايي براي مقابله با آثار بحران‌ها هستند و در بدترين شرايط نيز خود را درگير اعتياد به مواد مخدر و روانگردان‌ها مي‌كنند.
وي ادامه داد: همچنين تجربيات و شواهد ثابت كرده است والدين كودكان و نوجواناني كه دچار مشکلات و مسائل اخلاقي، رفتاري هستند، بيشتر در معرض خطر اعتياد و مصرف مواد مخدر هستند زيرا اختلافات خانوادگي منجر به ايجاد عدم امنيت و فشار رواني بر كودكان و و نوجوانان مي‌شود.
اين روانشناس باليني تصريح كرد: كودكان و نوجوانان به راهنمایی و همکاری، اعتماد، انضباط، درک متقابل، دلسوزی و محبت نیاز دارند و کوتاهی و کاستی در هر کدام از اين موارد، باعث گرایش آنان به محيطي خارج از خانواده و یافتن خواسته‌هاي خود در محيط‌هاي ديگر مي‌شود.
نادعلي ادامه داد: گاهی نفوذ بسیار بالای همسالان در زندگی نوجوانان، ممکن است ناشی از مورد توجه واقع نشدن در خانه یا به دلیل جذابیت‌های گروه همسالان باشد و از آنجا كه پیوند آنان با والدینشان به تدریج ضعیف‌تر مي‌شود، نقش همسالان در رشد روانی آنها حساس‌تر مي‌شود. بنابراین، اولین عاملی که باعث جذب جوانان به محیط‌های غیر از خانواده و خانه می‌شود، عدم رابطه صحیح والدین و افراد خانواده است که در این صورت نوجوانان اولین گام را به سوی گروه همسالان بر می‌دارند و زمینه برای لغزیدن در جاده انحراف و کجروی مصرف مواد مخدر فراهم می‌شود.
وي با اظهار تاسف از اينكه تاكنون برنامه‌اي اساسي براي آموزش خانواده‌ها در مقابله با اعتياد كودكان، نوجوانان و جوانان انجام نشده است، گفت: برنامه‌هايي كه تاكنون در اين راستا انجام شده كوتاه و مقطعي بوده، بايد يك برنامه اساسي بلند مدت در اين زمينه انديشيده شود. زيرا خانواده، محور اساسي اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر است، مسوولان و دست اندركاران هم بهتر است برنامه و طرح‌هاي خود را در اين جهت با محوريت خانواده اجرايي كنند.
اين روانشناس باليني افزود: بسياري از والدين پنج سال ديرتر از اعتياد فرزندان خود به مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها آگاه مي شوند، بايد تمامي نكات اساسي درباره تعريف ، نوع مواد، چگونگي مصرف، نشانه‌ها و علايم اعتياد و غيره از طرق مختلف بويژه صدا و سيما به خانواده‌ها اطلاع‌رساني شود تا آنان هوشيارتر به اين موضوع بيانديشند.
نادعلي يكي ديگر از راه‌هاي مقابله با اعتياد را درمان اساسي معتادان دانست و افزود: ترك اعتياد معتادان در جامعه منجر مي‌شود تا ساير افراد ديگر هم كمتر مواد مخدر و روانگردان‌ها را مصرف كنند، قدم اول در درمان اعتیاد ایجاد انگیزه کافی در فرد است، گاهی این انگیزه تحت تاثیر دیدن صحنه‌های عبرت انگیز، دلسوزی برای خانواده و فرزند، هزینه زیاد زندگی، تحقیر و توهین ناشی از اعتیاد، نداشتن وقت کافی برای مصرف مواد، تغییر ظاهری در چهره بیمار و ترس از دست دادن اعتبار و شخصیت در فرد معتاد ایجاد می‌شود ولی گاهی هیچ چیز برای بیمار مهم نیست ایجاد انگیزه نیاز به مداخله خانواده ، پزشک و روان درمانگر دارد.
وي توضيح داد: نشان دادن یک هدف روشن و دست یافتنی به معتاد انگیزه او را تقویت می‌کند . هدف بهترین وسیله برای حرکت بوده، ایجاد امید و اشتیاق برای رسیدن به هدف انگیزه تحمل سختی ترک و مقاومت در برابر وسوسه مصرف مواد است.
نادعلي با اشاره به اينكه آموزش مهارت‌های سازگاری نيز در درمان اعتياد كمك مي‌كند، اظهار داشت: بسیاری از افراد در دوران رشد و تربیت، آگاهانه و ناآگاهانه مهارت‌هایی را جهت سازگاری با محیط و مواجهه با مشکلات کسب می‌کنند، یکی از تبعات تمدن و شهرنشینی عدم توجه والدین و معلمان به آموزش مهارت‌های سازگاری است، بايد خودآگاهی، همدلی، ارتباط موثر، روابط بین فردی، تصمیم‌گیری، حل مسئله، تفکر خلاق، تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله، توانایی مقابله با استرس در افراد تقويت شود زيرا به درمان اعتياد و پيشگيري از آن بسيار كمك مي‌كند.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۳٫۱۱٫۰۶