يك جامعهشناس و تحليلگر مسايل اجتماعي، نقش مسوولان را در مقابله با اعتياد مهم و حساس دانست و گفت: مسوولان بايد به پيشگيري اوليه از اعتياد توجه و برنامههاي اساسي و اصولي را در اين زمينه عملياتي كنند.
احمدرضا نعمتی در گفت و گو با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر در پاسخ به اینکه چه راهکارهایی برای مقابله با اعتیاد با توجه به رويكرد اجتماعي مبارزه با مواد مخدر وجود دارد، افزود: اولین گام برای تحقق این رویکرد، پیشگیری است، باید به جای پرداختن به راه حلهای بی نتیجه در اين مبارزه که از سالهای گذشته تاکنون وجود داشته است، برنامههایی را در جهت آموزش پیشگیری اولیه از اعتیاد طراحی و اجرایی کرد.
این جامعهشناس توضیح داد: در زمینه پیشگیری موضوعاتی مانند انسان اعتیادپذیر، محیط اعتیادساز و عامل اعتیاد را باید در نظر گرفت و آنها را توسط صاحبنظران، کارشناس و دستاندرکاران مبارزه با مواد مخدر تحلیل و بررسی کرد و در نتیجه، با توجه به ریشه اعتیاد در زمینهها و موارد خاص، باید یکی از این علل را حذف کرد تا زنجیره اعتیاد از هم بپاشد.
نعمتی با بیان اینکه نباید از مقوله تقاضا و عرضه مواد مخدر نیز غافل ماند، اظهار داشت: پیشگیری از اعتیاد باید در دو جهت مورد توجه قرار گیرد، تقاضا و توزیع. هر کدام از این دو جهت ویژگیهای مخصوص به خود را دارند. راهکارهای پیشگیری از عرضهکننده، مجموعه فعالیت هایی است که از منبع تولید تا مصرفکننده را در برمی گیرد. بخش دیگر که مربوط به فرد معتاد (متقاضی) بوده جنبه وسیعی دارد. از این رو، ضروریست که عوامل مستعدکننده گرایش به مواد مخدر مانند نابسامانیهای خانواده، دوستان بد، مدرسه و محل زندگی نامناسب مورد توجه قرار گیرند.
وی با اشاره به گسترش زندگی شهرشینی، استرس و دغدغههای اقتصادی که در بروز اعتیاد و غافل شدن والدین از وضعیت تربیتی فرزندانشان بسیار موثر هستند، ادامه داد: در پیشگیری از اعتیاد باید به این مسایل توجه شود که کودکان به تشویق، بازی آزاد، عادتهای خوشآیند، الگوهای واقعی، تحرک و تغذیه خوب، دوست و همراه ، تخیلات و غیره نیاز دارند و باید والدین به شیوههای درست تربیتی به این نیازها توجه کنند.
نعمتی اضافه کرد: با توجه به نیازهای یاد شده در امر پیشگیری و اینکه روشهای تربیتی متفاوتی در خانوادهها وجود دارد، باید راهی را انتخاب کنیم که کودک و نوجوان از اعتیاد محافظت شوند تا در بزرگسالی فردی مستقل با اعتماد بنفس قوی، عشق به زندگی و با تعادل روحی باشند و این موارد آنان را از اعتیاد به مواد مخدر و روانگردانها دور میکند.
وی، افزایش مهارتهای فردی اجتماعی، تقویت عوامل محافظتکننده مثل اعتماد به نفس، حمایتهای اجتماعی، قدرت تصمیمگیری و کاهش عوامل خطرساز، آگاهی از عوارض مصرف و آموزش فنون پرهیز از اعتیاد را نیز در امر پیشگیری مهم عنوان کرد.
این جامعهشناس با اشاره به اینکه در محیط کار نیز باید زمینههای پیشگیری از اعتیاد را فراهم کرد، گفت: پیشگیری از خطرات محیطی با افزایش رفاه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، افزایش کیفیت زندگی، امنیت اجتماعی و امنیت اقتصادی، روابط اجتماعی سالم، اقداماتی در جهت پایداری خانواده ، کاهش دسترسی به مواد مخدر و استفاده از آن را به حداقل میرساند.
نعمتی با یادآوری اینکه عدم آگاهی افراد از عوارض جبرانناپذیر اعتیاد بر سلامت جسمی و روانی، عدم وجود نگرشهای صحیح در مورد اعتیاد و عوارض آن، عدم کنترل از مهمترین عوامل خطرساز در گرایش به مواد مخدر است، تصریح کرد: اساس پیشگیری از اعتیاد تعلیم و تربیت، راهنمایی است. این آموزش باید در یک طیف گسترده انجام شود، باید از رسانههای گروهی در جهت آموزش و پیشگیری از اعتیاد با تحلیل تمامی عوامل اعم از فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی، تحصیلی و غیره که افراد سالم را بهسوی این انحراف عظیم مذهبی، اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی سوق میدهد، استفاده کرد.
وي در پایان اظهار داشت: پس از بررسی این عوامل، آن وقت باید مسوولان تعلیم و تربیت، علما و روحانیون، روانشناسان و سایر صاحبنظران شیوههای مقابله با اعتیاد را در چارچوب نظام حکومتی و متناسب با ارزشهای حاکم بر جامعه ارائه دهند.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر ۹۳٫۱۱٫۰۱