دكتر رحماني فضلي وزير كشور و دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر رويكرد مبارزه با موادمخدر را اجتماعي كرده و از همه اقشار جامعه در اين راستا با رويي‌خوش استقبال مي‌كند، هر ايده‌اي قابل بررسي و بااهميت است. اين بلاي خانمانسوز بايد ريشه‌كن شود چون ديگر كسي از آثار مخربش در امنيت نيست. كارشناسان و پزشكان مي‌گويند؛ آنقدر ناخالصي موادمخدر توليد داخل زياد است كه گاهي يكبار مصرف هم منجر به مرگ مي‌شود. اين بدان معناست كه تفنني مصرف كردن آن هم پرخطر است.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی داروسازان كشور در بررسي مسموميت بر اثر موادمخدر به روابط عمومي ستاد مبارزه با موادمخدر مي‌گويد: توليد موادمخدر به هر طريق در همه جاي دنيا ممنوع است. هرآنچه كه توليد مي‌شود در ناكجا آباد به صورت مخفيانه و غيرمجاز است و مشخصا قاچاقچيان موادي را توليد ميكنند كه اثر زوال مغزي آن بسيار زياد است مانند شيشه . دكتر سید جمال سعید واقفی با بيان اين كه تمام اين مواد مردود هستند، در ادامه مي‌افزايد: توليدكنندگان، كارشناس نيستند. پس قبل از توليد مواد را آناليز و بعد از تركيب هم آن را آزمايش نمي‌كنند تا مطمئن شوند كاتاليزورها و مواد افزاينده درست بوده يا خير. اين افراد به صورت تجربي (گاهي به كمك يك دانشجوي داروسازي) اين مواد را توليد ميكنند.
اكثر مراجعه‌كنندگان به بيمارستان لقمان‌الدوله افرادي هستند كه در اثر موادمخدر دچار مسموميت شده‌اند. اين مسموميت دو نوع است؛ يا موادمخدر را بيش از حد مجاز مصرف كرده‌اند. يا موادمخدر آنچنان ناخالصي داشته كه بلافاصله تركيب خوني آنها را بهم زده است. طبيعتا اين مواد سريع به خون آنها وارد مي‌شود و در درجه اول بر سيستم تنفسي و بلافاصله بر كليه‌ها تاثير مي‌گذارد. در اين شرايط كليه‌ها از دفع اين مواد عاجز مي‌شوند و سم در بدن مي‌چرخد و اين روند افراد را بيشتر دچار مسموميت مي‌كند تا جايي كه منجر به فوت او مي‌شود. هيچ كاري براي اين افراد نمي‌توان كرد، فقط بايد ريشه هاي اين توليد را پيدا كرد و سپس با اين معضل برخورد كرد. توليدكنندگان موادمخدر به ويژه مواد صنعتي افرادي سودجو هستند كه فقط دنبال پول هستند نه فكر جان جوانان و آينده مملكت.
وي با اشاره به رويكرد اجتماعي كردن مبارزه با موادمخدر تاكيد مي‌كند: اين رويكرد ايده‌آل است. بايد آموزش حداقل از دبيرستان‌ها شروع و جزو دروس درسي شود. در دبستان‌ها و راهنمايي‌ها ممكن است، پنج در هزار دنبال موادمخدر بروند ولي وقتي فرزندانمان (هم دختر و هم پسر) مي‌خواهند به دبيرستان بروند، احساس بزرگي ميكنند. آنها فكر ميكنند آنقدر بزرگ شده‌اند كه ديگر كنترل نمي‌شوند و مادر و پدر هم در راه مدرسه آنها را مشايعت نمي‌كنند. بيشترين آسيب‌ها هم در مسير مدرسه اتفاق مي‌افتد. به نظر مي‌رسد بايد در دبيرستان‌ها کارگاه‌هاي آموزشی براي آشنايي با ماهيت و عوارض سوء موادمخدر برپا شود.
دكتر سید جمال سعید واقفی با اشاره به اينكه فرهنگ‌سازي مهم‌ترين اصل در معضلات اجتماعي مي‌افزايد: بايد سيستم‌هاي خانواده را تحت پوشش‌هاي فرهنگي قرار دهيم. صدا و سيما به جاي بعضي برنامه‌هاي بي‌محتوا بايد آموزش را در نظر بگيرد. مردم تشنه آموزش هستند و خيلي‌ها چيزي نمي‌دانند. خيلي‌ها فكر نمي‌كنند دو تكه كريستال بلوري كه در كيف دخترشان مي‌بينند، ممكن است موادمخدر باشد. شايد دختر به والدينش بگويد كه اين نبات است، چون شيشه مانند نبات شفاف است. در نتيجه شك نكنيد كه هر چه آموزش بيشتري ارائه كنيم، خدمت بيشتري كرديم.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر ۹۳٫۰۹٫۲۶