اين روزها موادمخدر صنعتي به دليل ناخالصي‌هايي كه دارد ارزان در دسترس جوانان قرار مي‌گيرد. سوداگران مرگ براي دستيابي به سود بيشتر هر ناخالصي مانند گچ، خاك و حتي فضولات را در توليد موادمخدر به كار مي‌برند. مسلما آسيب‌هايي كه اين موادمخدر صنعتي ناخالص روي بدن مصرف‌كننده مي‌گذارد، چندين برابر خواهد بود. اطلاع‌رساني به موقع و مشاركت همه اقشار مي‌تواند در پيشگيري گرايش جوانان به چنين موادي موثر باشد. به همين سبب با تغيير دولت، وزير كشور در كسوت دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر مقابله با افيون خانمانسوز را با رويكرد اجتماعي پيش مي‌برد. دكتر رحماني فضلي شفاف‌سازي در اين زمينه را هم در دستور كار خود و همكارانش قرار داده است. يك اقتصاددان برجسته كشور با بيان به اينكه موادمخدر سرمايه ارزي كشور را هم كاهش مي‌دهد، مي‌گويد: مهم‌تر از ارزي كه از كشور خارج مي‌شود، جوانان مملكتمان هستند كه با گرايش به موادمخدر خانواده‌ها را به بدبختي و نكبت مي‌كشانند.
دكتر حسين راغفر در گفت‌گو با روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر در ادامه با اشاره به رويكرد اجتماعي كردن مبارزه با موادمخدر مي‌افزايد: مسلما هر اقدام جمعي و عمومي در جامعه براي مقابله با پديده‌هاي اجتماعي درست‌ترين رويكرد است. اما اين سئوال هميشه مطرح است كه «چگونه منابع بزرگ موادمخدر وارد كشور مي‌شود؟» پاسخ مسئولان نهادهاي انتظامي به اين سئوال و همت بيشتر براي جلوگيري از ورود اين حجم عظيم موادمخدر و پيش‌ساخت‌هاي به كشور، مي‌تواند رويكرد مبارزه با آن را روشن‌تر كند.
به گفته اين استاد دانشگاه، نبايد با معضل اعتياد و گرايش به موادمخدر، تنها به شيوه و اقدامات كنترلي، امنيتي و انتظامي برخورد كرد. زيرا بيكاري، سرخوردگي‌هاي اجتماعي- اقتصادي و مسائلي از اين قبيل بخش عمده‌اي از عوامل گرايش به موادافيوني، به عنوان ساز و كار دفاعي براي بعضي از افراد جامعه محسوب مي‌شود. راه حل اساسي‌تر مبارزه با موادمخدر، رونق اقتصادي در كنار رويكرد اجتماعي است. براي كشوري كه روي اقيانوس نفت و گاز نشسته است، تحقق چنين رونقي دور از ذهن و خارج از دسترس نيست، بلكه عزم سياسي مي خواهد.
دكتر راغفر در ادامه با اشاره به اين كه منابع بزرگ كشور تلف مي‌شود، تاكيد مي‌كند: ريشه‌هاي سرخوردگي، اتلاف فرصت‌ها در راستاي خلق شغل براي جوانان و عدم دستيابي به سطح زندگي منطقي، در همين اقتصاد ناكارآمد است.
وي در پاسخ به اين سئوال كه چرا جوانان تحصيلكرده به موادمخدر گرايش پيدا كرده‌اند، مي‌گويد: جوانان تحصيلكرده انتظارات بيشتري از جامعه خود دارند و به هر كار و شغلي هم تمايل ندارند. آنها به دليل گذراندن دوره تحصيل، هر كاري را در حد خود نمي‌بينند و بيشتر دچار سرخوردگي مي‌شوند. تحصيلكرده ها احساس مي‌كنند براي جامعه ارزشي ندارند و عليرغم تحصيلات، سرمايه گذاري و تلاشي كه كردند، اجتماع يك زندگي انساني و در خور شان آنها را فراهم نكرده است.
اين اقتصاددان برجسته كشورمان در ادامه به بررسي عكس‌العمل افراد در جامعه پرداخته و بر اين باور است كه بخشي از افراد جامعه به عنوان ساز و كار دفاعي و به لحاظ رواني خودشان را از واقعيت‌هاي تلخ اجتماع پنهان كرده و خروج از جامعه‌اي كه در آن زندگي مي‌كنند را راه‌حل خوبي مي‌دانند. اين خروج از جامعه گاهي به صورت فرار مغزها و گاه طغيان عليه خودشان صورت مي‌گيرد.
دكتر حسين راغفر در پايان با اشاره به اينكه طغيان عليه خود، نوعي خودكشي است، مي‌افزايد: افراد به اشكال مختلف خودكشي مي‌كنند اما كساني كه وارد چرخه استعمال موادمخدر مي‌شوند مجبور به تحمل هزينه هم هستند.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۳٫۰۹٫۱۷