رييس سازمان بهزيستي كشور اعتياد را زيربناي تمام آسيب هاي اجتماعي خواند و گفت: به دليل آنكه معضلات و آسيب هاي اجتماعي، مربوط به همه مردم در سطح جامعه مي شود، بهترين روش مقابله با آنها اين است كه از ظرفيت هاي خود جامعه استفاده كرد.
همايون هاشمي در گفتگو با روابط عمومي ستاد مبارزه با موادمخدر با بيان اين مطلب، تاكيد كرد: اما براي رسيدن به اين هدف، يك رويه آن اين است كه مردم به عنوان اعضاي اصلي جامعه وارد اين مقوله شوند كه براي اين منظور بايد آگاهي آنها را ارتقا داد كه بتوان در مرحله بعدي از ظرفيت‌هايشان استفاده كرد. يعني، آگاه‌سازي و حساس‌سازي را مدنظر قرار دهيم كه در اين مفهوم هم پيشگيري و هم جلب همكاري مورد توجه قرار دارد و به اين شكل مردم مي‌توانند به عنوان افراد موثر در قالب يك شبكه بزرگ و يا سازمان هاي‌مردم نهاد كمك كنند.
وي با بيان اينكه براي حل معضل اعتياد، به جز اجتماعي كردن موضوع راه حل جدي ديگري وجود ندارد، گفت: بحث اعتياد آنقدر پيچيده و در هم تنيده است كه بايد براي مقابله با آن كل جامعه بسيج شود. درواقع اجتماعي كردن موضوع يعني اينكه همه دستگاه‌هاي دولتي و غير دولتي و تك تك افراد جامعه در اين رابطه نقش موثري را ايفا كنند. وقتي با يك معضلي روبه رو مي‌شويم بهترين راه مقابله با آن، آماده كردن خود براي يك مبارزه جدي است و در حقيقت ايد يك كارزار به راه انداخت تا در همه زمينه ها مبارزه را به طور جدي پيگيري كرد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا درصد بالايي از افرادي كه موفق به ترك اعتياد مي شوند، دوباره مصرف مواد را شروع مي‌كنند، افزود: علاوه بر معتادان خياباني كه از سطح شهر جمع‌آوري و به كمپ‌ها آورده مي‌شوند، درصد زيادي از معتادان، داوطلبانه به كمپ‌هاي ترك اعتياد مراجعه مي‌كنند و مي‌خواهند مصرف مواد را كنار بگذارند اما واقعيت تلخي وجود دارد و آن هم اينكه است كه از كل موارد ترك، حداكثر ۲۰ درصد افراد پاكي و دايمي دارند. اين مشكلي است كه در كشورهاي پيشرفته هم وجود دارد. به همين جهت است كه هميشه بر پيشگيري از هر نوع آسيب تاكيد مي‌شود و براي اين منظور بايد تلاش كنيم تا افراد حتي براي يك بار هم تجربه مصرف مواد را نداشته باشند.
رييس سازمان بهزيستي در ادامه گفت: با يك مثال ساده مي‌توان اهميت پيشگيري از اعتياد را دريافت. زماني كه سيلاب مي‌آيد، همه چيز را با خود مي‌برد و حتي ممكن است افراد را هم از بين ببرد، بنابراين عاقلانه اين است كه اجازه ندهيم سيل رخ دهد اما اگر به هر دليل سيلي رخ داد بهتر است كه به جاي ايستادن در پايين سيلاب و نجات افراد غرق شده، در بالادست ايستاد و اجازه نداد كسي به داخل آن بيفتد. بنابراين در موضوع اعتياد نبايد به هيچ وجه، فاز مداخله را ترجيح داد بلكه بايد بر امر پيشگيري تمركز و تاكيد كرد چراكه قسمت بزرگي از درمان اعتياد، محكوم به شكست است.
هاشمي با يادآوري اينكه سازمان بهزيستي عضو رسمي ستاد مبارزه با موادمخدر است، تصريح كرد: با ابلاغ وزير كشور و دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر، به عنوان رييس كميته فرهنگي و پيشگيري اين ستاد منصوب شدم و اگر در اين جايگاه امروز از من سوال شود كه پيچيده‌ترين معضل اجتماعي چيست؟ قطع به يقين از اعتياد صحبت خواهم كرد چراكه معتقدم، اعتياد زيربنا و زمينه‌ساز ساير آسيب هاست.
وي با تمجيد از حساس‌سازي جامعه در خصوص آمار مرگ و مير ناشي از مصرف موادمخدر، خاطرنشان كرد: اخيرا تحركات ستاد در اين زمينه خيلي بالا رفته كه بسيار خوب است و جاي تشكر دارد. حساس‌سازي كه در دستور كار قرار گرفته راهكار مناسبي براي پيشگيري از گسترش اعتياد در جامعه است. ما در بيماري‌هاي واگيردار و ميكروبي، افراد را واكسيانسيون جسمي مي‌كنيم و لازم است كه در بيماري‌هاي اجتماعي مثل اعتياد نيز، جامعه را با آگاه‌سازي واكسينه كنيم كه براي تحقق اين هدف مي‌توان از ظرفيت‌هاي رسانه‌هاي مكتوب، مجازي، تلويزيون و … بهره برد.
رييس سازمان بهزيستي كشور با اشاره به نقش تمام دستگاهها در خصوص مسائل اجتماعي، گفت: براي ارتقا دانش مردم درباره آسيب‌هاي اجتماعي، هنوز خيلي كار داريم و بايد در حوزه رفاه و خدمات اجتماعي، تمام دستگاهها از جمله وزارت تعاون كار و رفاه اجتماعي، وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و … ورود كنند و قسمتي از ظرفيت خود را به اين معضل اختصاص دهند.
هاشمي با بيان اينكه، اعتياد يك موضوع چند وجهي است، افزود: از اعتياد مي‌توان به عنوان يك معضل فرهنگي، يك آسيب در حوزه سلامت و حتي يك چالش اقتصادي براي خانواده‌ها و جامعه ياد كرد. وقتي در يك خانواده فردي معتاد مي‌شود، براي تامين هزينه هاي اعتياد او، اقتصاد و معيشت خانواده به هم مي‌ريزد زيرا هزينه‌هاي اعتياد بالاست و همين موضوع منجر به بروز آسيب‌هاي ديگر و بزه‌كاري نيز مي‌شود. حتي مي‌توان از اعتياد به عنوان يك معضل معنوي نيز ياد كرد. به طور كل بايد گفت كسي كه درگير اعتياد مي‌شود، تمام زندگي او و اطرافيان تحت شعاع قرار مي‌گيرد.
طلاق، كودكان بي سرپرست و خياباني، زنان سرپرست خانوار، آسيب هاي جسمي و رواني و … يك مجموعه آسيب را موجب مي شود و به اين شكل، اعتياد كمپلكسي از مشكلات مي شود. بنابراين باز هم تاكيد مي كنم كه براي چاره جويي درباره اعتياد لازم است كه تمام دستگاهها پاي كار بيايند.
وي در پاسخ به اين پرسش كه با توجه به نگهداري از كودكان بي سرپرست در شيرخوارگاه‌ها و مراكز نگهداري از كودكان بهزيستي، درحال حاضر موضوع اعتياد نوزادان كه مدتي است خبر ساز شده، تا چه حد نگران كننده است، بيان كرد: در هر موضوع و آسيب اجتماعي، حتي اگر يك نفر درگير باشد، بايد نگران شد زيرا گسترش آسيب با همان يك نفر هم، شدني است و ما نبايد اجازه دهيم كه همان يك مورد هم وجود داشته باشد.
متاسفانه بسياري از نوزاداني كه در مراكز بهزيستي، نگهداري مي‌شوند حاصل زايمان مادراني هستند كه بعضا اعتياد شديد دارند و فرزندان آنها هم از طريق خون بندناف به مواد مخدر وابستگي پيدا كردند. اين يك معضل است كه حتي اگر تعداد آن كم هم باشد بايد در مورد آن هشدار داد.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با موادمخدر۹۳٫۰۹٫۰۵