افزايش عرضه و تقاضاي مواد مخدر صنعتي و روانگردانها در ميان قشر جوان كشور بهويژه دانشآموزان ، جرم و جنايت ،افسردگي و بيماريهاي عفوني،ناشي از مصرف اينگونه مواد اهميت اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر، پيشگيري از اعتياد و مداخلههاي لازم را در مدارس ضروري ميكند.
به گزارش روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ دكتر محبوبه نورمحمدي روانپزشك و استاد دانشگاه با تاكيد بر مشاركت آحاد جامعه در تحقق رويكرد اجتماعي شدن مبارزه با مواد مخدر كه وزير كشور و دبيركل ستاد مبارزه با مواد مخدر هم اين رويكرد را با اهميت تلقي ميكنند، گفت: اولين قدم براي تحقق اين رويكرد، پياده كردن برنامه مهارتهاي زندگي در ميان قشر نوجوان و جوان كشور است.
وي اظهار داشت: مولفههاي اصلی برای آموزش مهارتهای لازم شامل فعاليتهاي اجتماعي، كنترل خود، ارتباط بين فردي و پاسخ مناسب در مقابل خواستههاي ديگران از جمله تعارف براي مصرف مواد مخدر است كه بايد مورد توجه قرار گيرد زيرا اين مولفهها، تاثير بسزايي در كاهش تقاضا براي كشيدن اين مواد را دارد.
نورمحمدي با بيان اينكه برنامههای پیشگیری از اعتياد برای قشر نوجوان و جوان با رويكرد سیاستهای آموزش، بهداشت و سلامت عمومی بايد دنبال شوند، ادامه داد: نوجوانان در دوران رشد در پي كنجكاوي و يافتن هويت شخصي با مسايل متعددي در زندگي مواجه ميشوند و آنها ممكن است با انواع مواد مخدر صنعتي و روانگردانها روبرو و توجهشان براي مصرف به اين مواد جلب شود، اگر از قبل مهارتهاي لازم را آموزش ديده باشند، مي توانند به راحتي از فضاي اعتياد به دور باشند در غير اينصورت اگر آمادگي قبلي براي مقابله با آن وجود نداشته باشد، به سوي مصرف مواد مخدر و روانگردانها گرايش پيدا ميكنند.
اين روانپزشك با اشاره به اينكه اين مواد با مختل كردن مغز، فرد مصرف كننده را دچار تخيلات واهي ميكند، اضافه كرد: مواد مخدر صنعتي سبب بالا رفتن شديد سطح انتقالدهنده عصبي دوپامين و تحريك سلولهاي مغزي، افزايش خلقيات و حركات بدني ميشود و استفاده مداوم از اين مواد توانايي مغز را در عملكرد طبيعي رواني مختل كرده و حوادث غيرطبيعي را منجر ميشود.
وي خاطرنشان كرد: مصرفكنندگان مواد مخدر صنعتي و روانگردانها دچار جنون و تصورات عجيب ميشوند و فكر ميكنند با قدرتها و موجودات خيالي در تماس هستند و به مرز جنون ميرسند.
نورمحمدي گفت: رفتارهاي اين افراد ديگر قابل پيشبيني نيست و افكارشان منشا واقعي ندارد و به اوهام نزديك است و چون اين افكار روي سيستم حافظه و يادگيري هم تاثير دارد، تمركز آنها دچار اشكال شده و زودتر فراموشي پيدا ميكنند.
نورمحمدي ، ترغيب دوستان و همنوايي با آنان، اختلال در فرآيندهاي جامعهپذيري، ضعف كنترل و نظارتها، نداشتن ابزار مناسب جهت گذراندن اوقات فراغت، رهايي از فشارهاي اجتماعي شامل فقر، مدركگرايي ، بيكاري و ضعف در قدرت ابراز وجود و تصميمگيري فردي را از مهمترين مواردي بيان كرد كه تقاضا را در ميان قشر نوجوان و جوان كشور، مصرف مواد مخدر صنعتي و روانگردانها افزايش داده است.
اين استاد دانشگاه تصريح كرد: اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر، توجه به نيازهاي نوجوانان و جوانان و اجراي برنامههاي مهارتهاي لازم در مقابله با اعتياد را ميطلبد، دستاندركاران و مسوولان بايد اين موارد را در اولويتهاي كاري خود در تحقق اين رويكرد قرار دهند.
نورمحمدي با تاكيد بر اينكه نوجوانان و جوانان ما در جامعه بيانگيزه، بي هدف و افسرده هستند، گفت : آنان براي رهايي از اين عوامل به مصرف مواد مخدر پناه ميبرند كه در واقع بي هويتي و نابودي را براي خود رقم ميزنند، اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر نياز به خواسته و تمايلات نوجوانان و جوانان است، با شعار و ارايه برنامههاي كلان نميتوان موفق بود بايد به جزييات بپردازيم و در چرايي گرايش اين قشر به اعتياد به يك نقطه نظر مشترك برسيم.
وي با بيان اينكه در اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر نبايد به دنبال پاك كردن صورت مسئله بود، تصريح كرد: براي محافظت از نسل موجود و آينده كشور بايد ريشههاي اعتياد به مصرف مواد مخدر صنعتي و روانگردانها را كه به آنها اشاره شد، را سوزاند و از بين برد.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر۹۳٫۰۸٫۲۵